„Wstyd by było, mówiąc szczerze,

                                       Łzy wylewać, płakać, szlochać,

                                       Wiedząc, że jest tak szczęśliwy

                                       I że stamtąd…też nas kocha.

                                       Lepiej modlić się i prosić,

                                       Aby wstawiał się za nami,

                                       I żyć tak, ażeby widział,

                                       Że my także Go kochamy”.