Przygoda z Arduino UNO i duszkiem Scratch

Uczniowie klasy III b gimnazjum zapoznali się z budową i zastosowaniem mikrokontrolera Arduino UNO, możliwościami technicznymi układu (dzięki tutorialom dostępnym na forbot.pl),  a następnie zdecydowali o skonstruowaniu własnego układu z migającymi diodami. Celem było zaprogramowanie, migającego na przemian,  szeregu biało-czerwonych diod, symbolizujących flagę Polski.

Na początku, dużym sukcesem było zaprogramowanie jednej stale świecącej diody. Dioda zaczęła migać w określonej sekwencji, potem migały już trzy diody, które zachowywały się podobnie jak sygnalizator świetlny na skrzyżowaniu. 

Warto dodać, że oprócz prawidłowego połączenia układu uczniowie musieli dobrać odpowiedni rezystor tak, aby 5V napięcie płynące z portu USB laptopa nie spaliło diody. Jedni mierzyli wartości oporników miernikiem, inni skorzystali z gotowych kalkulatorów rezystancji, ale najlepszym rozwiązaniem okazała się aplikacja dostępna na popularnych platformach mobilnych- wystarczyło tylko przyrównać kolory pasków opornika.

Za świecenie diody odpowiadał program komputerowy IDE, w którym za pomocą funkcji języka C++ można było określić wyjścia, wejścia czy zachowanie się diod. Okazało się, że programowanie układu w języku C++ wcale nie należy do najłatwiejszych zadań, zwłaszcza gdy trzeba znacznie modyfikować układ. Za pomocą najbardziej popularnej metody prób i błędów uczniowie osiągnęli cel – układ migał, imitując barwy narodowe.   

Wyświetlacz LCD, który przypadkiem znalazł się w projekcie, a który udało się podłączyć i zaprogramować, utwierdza w przekonaniu, że z Arduino zabawa się nie skończyła.

Kolejnym celem będzie podłączenie naszego Arduino do sieci bezprzewodowej Wifi, sterowanie ze smartfona za pomocą  Bluetooth, użycie czujników analogowych,  a w konsekwencji stworzenie mini robota.

Druga grupa uczniów zajęła się programowaniem wizualnym w środowisku Scratch.  Celem było stworzenie quizu składającego się z pytań tematycznie związanych z rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę. Uczniowie tworzyli i na bieżąco modyfikowali kod pod zamknięte pytania, starając się jednocześnie, aby program był dynamiczny i zachęcający do zabawy.
Gdy program był już gotowy, nadszedł etap testów do którego przystąpili wszyscy uczniowie na zajęciach informatycznych. Uczniowie zgodnie mówili o tym, że do zabawy przydałby się licznik punktów, który automatycznie zliczałby poprawne odpowiedzi. Tym samym zadanie zostało wykonane, a na przyszłość pozostaje dopisać licznik punktów.